mooie fiets. ik heb ook jaren zitten kloten met foto's verkleinen maar heb op advies van JFJ toen mijn foto's die ik ergens op forums wil zetten onder te brengen bij een foto programma. dus sinds die tijd zet ik eerst mijn foto's op photobucket.com om ze vervolgens met een linkje hier te plaatsen.
[ JFJ kan het vast beter uitleggen ].
ps je bedoeld deze meneer met zijn breteletjes die hiet naast motor nummer 90 staat.
Cees fick .
coureur is Ad Kremers op de Matchless G45
DE TREND die op de café racer scene volgt!
Vanzelfsprekend had en heeft dit hele caféracer gebeuren een geweldig invloed op de ontwikkeling en de look van de motorfiets. Ten eerste waren er diverse onafhankelijke framebouwers, die de wegligging van het Featherbed frame, met een eigen frame wilden verbeteren. De meest ideale plaats om de wegligging van een motor te testen is natuurlijk het circuit. Wanneer een frame goed stuurt, komen de successen vanzelf en met deze successen naamsbekendheid. Menig frame ziet dus ook het eerste daglicht in de vorm van een racemotor. Maar de eigenbouw special is in Engeland tot een cultus verheven en het duurt nooit lang of de frames zijn in de vorm van één of andere kit te koop. Zo bouwen diverse mensen nieuwe frames die vaak naar hun zelf vernoemd worden. Colin Seeley begint met het bouwen van Seeley frames eerst voor het Matchless G50 blok. Maar na verloop van tijd liggen er dus Norton Commando; Weslake; Ducati en zelfs Suzuki en Honda blokken in. Want de Jap fietsen stuurden in den beginne niet zo goed. Don en Derek Rickman verdienen hun sporen in de motorcross en bouwen in eerste instantie frames voor crossmotoren, waarmee ze dan natuurlijk zelf crossen. Een naam voor deze frames? Het Engelse woord hybrid (bastaard) is in het Frans "METISSE" dat lijkt de broers wel wat. Maar het kan natuurlijk niet uit blijven dat er wegmotoren met een metisse frame en voorzien van een Triumph blok verschijnen. Andere voorbeelden in Engeland zijn Dave Degens met zijn eigenbouw Tritons. Goodman die café racers bouwt op basis van een Featherbed met een H-D blok. Ook Rob North draagt zijn steentje bij, bekend zijn de Rob North Triumph en BSA driecilinders. In Zwitserland hebben ze Fritz Egli, die vooral door de Egli Vincent bekendheid kreeg.
In ons Nederland hadden we ene meneer Cees Fick die door onze lieve Heer uitgerust was met een paar gouden handjes. In '68 bouwt hij reeds zijn eigen NORVIN's. De fiets is uitgerust met een Vincent Black Lightning blok en voorzien van eigenmakelij schijfremmen. Ondanks het 90 kg wegende V-twin blok brengt de fiets maar 155 kg op de schaal. Maar de motorfabrikanten zelf willen natuurlijk ook een stukje van de koek. Norton bouwt de John Player Norton en zelfs een merk als Harley komt met de H-D XLCR 1000 CAFERACER uit. Toen geen succes maar ondertussen een gewild verzamelstuk. Trouwens nog steeds de enige fiets die als type de naam " CAFERACER " heeft. Maar in Italië kunnen ze natuurlijk ook wel een motorfietsje bouwen. Caféracers of race replica's bij uitstek zijn de DUCATI 750 Super Sport, MHR (Mike Hailwood Replica) of F1. LAVERDA heeft zijn prachtige SFC. MOTO GUZZI doet het met de V7 SPORT en later met de LE MANS. En MV AGUSTA bracht de 750 SS en 750 S America uit.
